az kaldı...

yatcaz kalkcaz,yatcaz kalkcaz ditçesssss!:)

Pazartesi ananeye,dedeye,teyzeye,minik prensesimize kavuşucazzzz:)

gerçek hayattan biraz olsun kopucaz

minik,sevimli dünyamızda günler geçiricez

sadece babişkomuzdan ayrılmanın hüznü ile arkamıza bakmadan kaçıcaz:)

sevgiye,samimiyete,şefkate kavuşucaz

güç toplayıp dönücez :)

hayat...

üzücü olan insanların yalanlarını,menfaatçiliklerini,sahte yüzlerini görünce artık şaşırmamam ama daha üzücü olan artık  daha çok üzülmem ...oysaki alışmam gerek

hergün yazarım sanmıştım...ama hayat öyle dönüyor ki;hızlı,yoğun,yorucu...ev,iş,Barış,ev,iş,Barış...dinlenmek,nefes almak,uyumak istiyorum...yinede Barışla herşey çok güzel...yaptığım herşeyin bir anlamı var sayesinde...en yorgun anımda yüzünde öyle bir mimik beliriyor ki ne yorgunluk kalıyor ne gereksiz hüzün...O benim p-a-r-ç-a-m her harfini sindire sindire yazabildiğim,yaşayabildiğim  tek kelimem, canım...

...

yeni bir dönem başlıyor...:)

herşey içimdeki Amelie için....:)
kendisini sonunda özgürlüğüne kavuşturabileceğim!
kocaman bir oleyyyyyyyy:)
güzel kalplerle buluşmak dileğiyle....